ภาพยนตร์วิทยาศาสตร์เพื่อการเรียนรู้ ครั้งที่ 17 โปรแกรม 9

เทศกาลหนังวิทยาศาสตร์เพื่อการเรียนรู้ ครั้งที่ 17

2564

กำกับโดย -

สนับสนุนโดย -

นำแสดงโดย -

ความยาว 67 นาที

ภาษา พากย์ไทย

---

บ้านนักวิทยาศาสตร์น้อย ตอน ฮัดชิ้ว...เชื้อโรคปลิวกระจาย

2564 / กำกับโดย Warinnet Termsirikamol / ไทย / ความยาว 10 นาที (สำหรับอายุ 5-8 ปี)

ทุกคนรู้ดีว่าการไอและจามนั้นทำให้เชื้อโรคแพร่กระจายไปในอากาศ ว่าแต่เชื้อโรคจะแพร่กระจายไปได้ไกลแค่ไหนกัน? “บ้านนักวิทยาศาสตร์น้อย” ในตอนนี้จะมาทดลองให้ดูเอง นอกจากนี้จะพาไปค้นหาคำตอบด้วยว่าหน้ากากอนามัยสามารถป้องกันเชื้อโรคได้จริงหรือไม่ และจะมาแนะนำวิธีการล้างมือที่ถูกต้องหกขั้นตอนอีกด้วย

คนิตซ์เชอร์กับวัยหนุ่มสาว

2563 / กำกับโดย Anja von Kampen / เยอรมนี / ความยาว 3 นาที (พากย์ไทย-สำหรับอายุ 9-11 ปี)

คนิตซ์เชอร์กล่าวว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่มีอะไรแปลกๆ เกิดขึ้นกับร่างกายและความรู้สึกของเรา เราก็จะรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเอเลี่ยน วัยเริ่มเจริญพันธ์คือช่วงเวลาหนึ่งของชีวิตที่มีอะไรใหม่ๆ หลายอย่างเกิดขึ้นกับร่างกาย หัวใจและสมอง ความอยากรู้อยากเห็นและความอดทนจะทำให้เราค้นพบความจริงเกี่ยวกับตัวเราคนใหม่ สิ่งหนึ่งที่แน่นอนก็คือ เราไม่ใช่เอเลี่ยน มันเป็นเพียงภาวะฉุกเฉินทางฮอร์โมนที่เกิดขึ้นชั่วขณะเท่านั้น

ร่างกายอะไรเอ่ย ตอน คำล้อเลียนของเขา ร่างกายของฉัน 

2563 / กำกับโดย Chico Bela / บราซิล / ความยาว 4 นาที (พากย์ไทย-สำหรับอายุ 9-11 ปี)

ภาพยนตร์ซีรีส์ที่จะชวนเรามาถกกันเรื่องสิทธิทางเพศและการป้องกันตัวเอง โดยมุ่งไปที่ประเด็นการป้องกันตัวเองจากโลกออนไลน์เป็นหลัก และยังมีเรื่องการล้อเลียนรูปร่างอีกด้วย

ซีเนียส: โรคระบาดและสังคมที่เปลี่ยนไป เราจะอยู่ร่วมกันยังไง

2563 / กำกับโดย Jasmin Steigler, Lena Paul / เยอรมนี / ความยาว 25 นาที (พากย์ไทย-สำหรับอายุ 17 ปีขึ้นไป)

กาฬโรค อหิวาตกโรค วัณโรค ไข้หวัดใหญ่ ไวรัสโคโรน่า โรคระบาดเกิดขึ้นกับมนุษย์อยู่เสมอ มันสร้างความหวาดกลัวและตื่นตระหนกไปทั่ว แต่ในขณะเดียวกันก็หล่อหลอมสังคมขึ้นมาใหม่ด้วย “ซีเนียส” จะพาไปค้นหาว่ามีมาตรการอะไรบ้างที่ช่วยกำจัดมันได้ และมาตรการเหล่านี้ส่งผลต่อการอยู่ร่วมกันอย่างไรทั้งในอดีตและปัจจุบัน

ค.ความรู้ ตอน เกษียณสุข 

2563 / กำกับโดย Lena Paul, Lena Gräf, Verena Ziegler, Clarissa Juse / เยอรมนี / ความยาว 25 นาที (พากย์ไทย-สำหรับอายุ 17 ปีขึ้นไป)

จากการวิจัยพบว่าโดยรวมแล้วคนแก่จะมีความพึงพอใจมากกว่าคนวัยหนุ่มสาว โดยความสุขของคนเราจะพุ่งขึ้นสูงสุดในช่วงครึ่งหลังของชีวิต นั่นคือในช่วงอายุ 70 ถึง 75 ปี! นอกจากนี้คนแก่ยังมีความต้องการอุทิศตนเป็นอาสาสมัครมากกว่า และที่สำคัญคือผลการวิจัยระยะยาวเกี่ยวกับเรื่องอายุในเยอรมนีได้พิสูจน์ให้เห็นว่าคนแก่ไม่ได้เหงา