ไพโรจน์ สังวริบุตร เริ่มต้นแจ้งเกิดด้วยบทบาท “ตั้ม” ในภาพยนตร์เรื่อง วัยอลวน ของผู้กำกับ เปี๊ยกโปสเตอร์ เมื่อปี 2519 ที่โด่งดังในระดับเป็นปรากฏการณ์แห่งยุคสมัย ส่วนสำคัญคือรูปลักษณ์และบุคลิกของเขาที่มีเสน่ห์แบบคนธรรมดา ดูสบาย ๆ แต่แฝงไปด้วยความขบถ ทำให้เป็น
ที่หลงรักของผู้ชมวัยรุ่นทั่วประเทศ และกลายเป็นพระเอกที่โดดเด่นแตกต่างไปจากพิมพ์นิยมในหนังไทยทั่วไป นอกจากนี้เขายังรับหน้าที่เป็นผู้กำกับภาพยนตร์ควบคู่ไปด้วย ตั้งแต่เพิ่งเป็นนักแสดงได้ราว 5 ปีเท่านั้น
เพื่อร่วมไว้อาลัยต่อการจากไปของ ไพโรจน์ สังวริบุตร เมื่อวันที่ 3 มิถุนายนที่ผ่านมา หอภาพยนตร์จัดโปรแกรมภาพยนตร์รำลึกที่ตั้งต้นจาก วัยอลวน (2519) ชุดหนึ่งคืองานแสดงให้แก่คนทำหนังที่มีชื่อในเรื่องความแปลกใหม่ทั้ง สืบยัดไส้ (2521) ของกลุ่มซูโม่ จาก “ถาปัด จุฬาฯ” และ ผู้ใหญ่ลีกับนางมา (2528) ของ สักกะ จารุจินดา ผู้เคยเป็น “นิวเวฟ” ร่วมสมัยกับ เปี๊ยกโปสเตอร์ ในขณะที่อีกชุดหนึ่งคืองานกำกับของเขา ซึ่งมีด้านที่เชื่อมโยงกับ วัยอลวน ได้แก่ นิสิตใหม่ (2526) คนละวัยอลวน (2533) และ วัยอลวน 5 (2565)
