เดือนกันยายน เป็นเดือนสำคัญในชีวิตของอดีตศิลปินเรืองนาม “เสน่ห์ โกมารชุน” ผู้เกิดเมื่อวันที่ 14 กันยายน 2466 และเสียชีวิตในวันที่ 4 กันยายน 2514 เพียงสิบวันก่อนที่เขาจะมีอายุครบ 48 ปี ครั้งหนึ่งชื่อของเขาเป็นที่เลื่องลือจากความสามารถรอบด้าน ตั้งแต่การเป็นนักประพันธ์ นักแต่งเพลง นักร้อง นักพากย์ นักสร้างหนัง และนักแสดงหลายแขนง ทั้งจำอวด ลิเก ลำตัด แหล่ ละครเวที ฯลฯ ไปจนถึงภาพยนตร์ 

เสน่ห์ โกมารชุน เกิดที่ย่านตลาดพลู ฝั่งธนบุรี กรุงเทพมหานคร เขาฉายแววด้านการแสดงมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะเป็นร้องเพลง พูดโต้วาที แสดงปาฐกถา และเล่นจำอวด เสน่ห์มุ่งหน้าเข้าสู่เส้นทางบันเทิงอย่างเต็มตัวหลังเรียนจบ เขาเคยเป็นนักร้องประจำวงดุริยางค์ทหารเรือ เคยร่วมแสดงละครย่อยกับดาวตลกเด่นอย่างล้อต๊อก ไปจนถึงละครเวทีแบบชายจริงหญิงแท้ ที่เริ่มนิยมช่วงปลายสงครามโลกครั้งที่ 2 และเคยร่วมแสดงลิเกกับคณะหอมหวลจนมีชื่อเสียงโด่งดัง รวมทั้งตั้งคณะการแสดงของตนเองนามว่า “คณะเสน่ห์ศิลป” ในโลกภาพยนตร์ บทบาทของเสน่ห์เริ่มต้นจากการเป็นนักพากย์ที่เขาได้เรียนรู้วิชามาจาก ทิดเขียว หรือ สิน สีบุญเรือง บรมครูแห่งการพากย์หนังของเมืองไทย และกลายเป็นนักพากย์หลักของวงการมาตั้งแต่ต้นยุค 2490 เขาได้รับรางวัลพากย์เสียงยอดเยี่ยมถึง 3 ครั้ง ในการประกวดรางวัลตุ๊กตาทองยุคแรก จากเรื่อง โบตั๋น (2498) เห่าดง (2501) และ สาวเครือฟ้า (2508) 

ควบคู่ไปกับการพากย์ เสน่ห์ยังได้ก้าวออกมาเบื้องหน้าเป็นนักแสดงอีกจำนวนมาก เขามีผลงานเรื่องแรกคือ ทุ่งนเรศวร (2493) และเคยรับบทเป็นพระเอกในเรื่อง สามเกลอตามนาง (2494) แต่บทบาทการแสดงส่วนใหญ่มักจะเป็นบทตลกสมทบ ตามบุคลิกและเสน่ห์อันล้ำลึกซึ่งคอยสร้างเสียงหัวเราะให้แก่ประชาชนอยู่เสมอ 

อย่างไรก็ตาม ไม่เพียงแค่อารมณ์ขัน เสน่ห์ยังมีความอัจฉริยะที่สามารถสะกดความรู้สึกของผู้ชมได้ทุกด้าน ทั้งจากฝีมือในการเขียนบทประพันธ์ เช่นเรื่อง โบตั๋น (2498) ที่เรียกน้ำตาจากแฟนภาพยนตร์จนท่วมจอ และกลายเป็นหนังไทยเรื่องแรกที่ทำรายได้เกินหนึ่งล้านบาท หรือจากงานสร้างภาพยนตร์ที่โดดเด่นที่สุดของเขาคือ แม่นาคพระโขนง (2502) ที่สร้างความอกสั่นขวัญแขวนไปทั่วทุกย่าน และกลายเป็นตำนานหนังไทยเรื่องสำคัญที่สุดเรื่องหนึ่งตราบจนปัจจุบัน

ด้านหนึ่งเขาอาจเป็นศิลปินผู้มอบความบันเทิง แต่อีกด้านหนึ่ง เสน่ห์ก็เป็นผู้ที่มีจิตสำนึกทางการเมืองอย่างจริงจัง เขาเคยมีผลงานเพลงเสียดสีสังคมอันโด่งดังอย่าง “สามล้อแค้น” และ “ผู้แทนควาย” เคยคิดตั้งพรรคการเมืองโดยรวบรวมคนในวงการบันเทิงในชื่อ “พรรคศิลปิน” และเคยยื่นหนังสือเรียกร้องให้รัฐช่วยเหลือวงการศิลปินหนังไทย เมื่อครั้ง จอมพล ป. พิบูลสงคราม เป็นนายกรัฐมนตรี

แม้จะยืนหยัดอยู่บนโลกภาพยนตร์ไทยเพียงไม่นานในช่วงชีวิตอันแสนสั้น แต่ เสน่ห์ โกมารชุน ก็ได้รับการยกย่องเป็น “ยอดศิลปินเอก” ที่สร้างสรรค์ผลงานไว้หลายหลากจนเกินจะกล่าวครบ เนื่องในวาระ 100 ปีชาตกาลของเขา หอภาพยนตร์ขอร่วมรำลึกถึง “เสน่ห์ โกมารชุน” ด้วยการจัดฉายผลงานเลื่องชื่อ แม่นาคพระโขนง (2502) ที่เขาอำนวยการสร้างและร่วมแสดงกับอดีตคู่ชีวิต ปรียา รุ่งเรือง พร้อมสนทนากับ ยอดสร้อย โกมารชุน นักแสดงภาพยนตร์ผู้เป็นทายาทของเสน่ห์และปรียา ซึ่งจะมาร่วมประทับรอยมือรอยเท้าบนลานดาราด้วย วันเสาร์ที่ 16 กันยายน 2566 เวลา 13.00 น. เป็นต้นไป ไม่เสียค่าใช้จ่ายในการเข้าชม  

กำหนดการ

วันเสาร์ที่ 16 กันยายน 2566 

13.00 น. ชม แม่นาคพระโขนง (2502) ณ โรงภาพยนตร์ศาลาศีนิมา

15.00 น. สนทนาและกิจกรรมลานดารา ยอดสร้อย โกมารชุน

สำรองที่นั่ง <<คลิก>>

ยอดสร้อย โกมารชุน 

ดาวดวงที่ 199 บนลานดารา 

ยอดสร้อย โกมารชุน เกิดเมื่อวันที่ 4 มกราคม 2504 เป็นลูกสาวของ เสน่ห์ โกมารชุน และ ปรียา รุ่งเรือง นักแสดงคนสำคัญของวงการหนังไทย เมื่อก้าวเข้าสู่วัยรุ่น ยอดสร้อยได้เดินตามรอยเท้าของทั้งคู่เข้าสู่วงการภาพยนตร์ ประเดิมด้วยบทเด่นในเรื่อง ครูขาหนูเหงา (2522) และมีผลงานการแสดงหลายเรื่องในช่วงทศวรรษ 2520 เช่น พรุ่งนี้ฉันจะรักคุณ (2523) มันมือเสือ (2523) ทหารอากาศขาดรัก (2524) ค่าน้ำนม (2524) นักเลงโตเมืองอีสาน (2525) เทพบุตรสลัม (2526) เปิดโลกมหาสนุก (2528) ขบวนการคนใช้ (2529)